ﺳﺎﻣﻴﺎﺭ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﺪ
ﻓﺮﺷﺘﻪ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻣﻦ ﺯﻣﻴﻨﯽ ﺷﺪ
ﻧﻤﻴﺪﻭﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺣﺴﺎﺳﻢ ﺭﻭ ﺑﻨﻮﻳﺴﻢ..ﺧﻴﻠﯽ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﻫﺴﺘﻢ..ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﻴﺸﻪ...ﺣﺲ ﻋﺠﻴﺒﯽ ﺩﺍﺭﻡ...ﺣﺲ ﺯﻳﺒﺎﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺪﻥ...9 ﻣﺎه ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﻡ ﺗﻤﻮﻡ ﺷﺪ و ﭘﺴﺮﮐﻢ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺍﻭﻣﺪ...ﺧﺪﺍﻳﺎﺍﺍﺍﺍﺍ...ﺍﯼ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ...ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﺪﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﮐﻦ.... ﭘﺴﺮﻡ...ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﻧﺎﺯ و ﻇﺮﻳﻒ و ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻧﺎﺧﺪﺍﮔﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﺷﮑﻬﺎﻡ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﻴﺸﻪ...ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺎﻟﻢ و ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺎﺷﯽ..
نویسنده :
ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻓﺮﻧﻮﺵ
17:19
ﺭﻭﺯ ﺁﺧﺮ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩ ﻣﻦ و ﺳﺎﻣﻴﺎﺭ...
ﭘﺴﺮ ﺧﻮﺷﮕﻠﻢ...ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻋﻮﺩ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﻣﻴﺸﻴﻢ...ﻓﻘﻂ 1 ﺭﻭﺯ ﻣﻮﻧﺪﻩ!...ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ..ﺣﺲ ﻏﺮﺑﻴﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ..ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﺑﻪ ﺁﺭﺯﻭﻡ ﻣﻴﺮﺳﻢ و ﺭﻭﯼ ﻣﺎﻩ ﺗﻮ ﻣﻴﺒﻴﻨﻢ..ﺍﺯ ﻳﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﻪ ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﻟﮕﺪ ﺯﺩﻧﺖ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﺗﻨﮓ ﻣﻴﺸﻪ..ﺍﻼﻥ 9 ﻣﺎﻫﻪ ﮐﻪ ﺷﺐ و ﺭﻭﺯ ﻫﻤﺪﻡ ﻣﺎﻣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯽ..ﺗﻮ ﺧﻮﺷﯽ و ﺳﺨﺘﯽ ، ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺟﺪﺍ ﻧﺸﺪﯼ...ﺍﻳﻦ ﻓﻗﻂ ﻣﻴﺘﻮﻧﻪ ﻳﻪ ﻣﻌﺠﺰه ﺑﺎﺷﻪ و ﺗﺠﻠﯽ ﻗﺪﺭﺕ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ..ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺷﮑﺮﺗﺘﺘﺘﺘﺘﺘﺘﺖ... ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻴﺮﻡ ﻭﺍﺳﻪ ﭼﮑﺎﭖ ﻧﻬﺎﻳﯽ و ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻡ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﻋﺰﻳﺰﻡ...ﺗﺎ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﻪ ﻣﻴﺎﯼ ﺑﻐﻠﻢ ﮔﻞ ﻣﺎﻣﺎﻥ.... ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻩ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻪ ﭘﺴﺮﻡ ﻭﻟﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﺪﻳﮕﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻤﻮﻥ ﺭﻭ ﻣﻴﻨﻮﻳﺴﻴﻢ ﻋﺰﻳﺰ ﺩﻟﻢ...ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭ...
نویسنده :
ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻓﺮﻧﻮﺵ
15:23
ﻫﻔﺘﻪ 12 ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﯼ و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺟﻨﺴﻴﺖ
ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ...12 ﻫﻔﺘﻪ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ 9 ﻣﺎﻫﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮﻩ ﻣﻦ و ﺗﻮ ﮔﺬﺷﺖ...ﻫﻨﻮﺯ ﻣﻦ ﻫﻴﭽﯽ ﺍﺯ ﻭﻭﻝ ﺯﺩﻥ ﺷﻤﺎ ﺣﺲ ﻧﻤﻴﮑﻨﻢ ﺁﺧﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻴﻠﯽ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﻳﯽ ﻣﺎﻣﺎﻧﯽ....ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮﺍﻓﯽ nt ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ و ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻡ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺻﺎﺣﺐ ﻳﻪ ﺷﺎﺯﺩﻩ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮ ﻣﻴﺸﻴﻢ...ﺧﻴﻠﯽ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺯﺩﻩ ﺷﺪﻡ..ﺑﺎﺑﺎﻳﯽ ﻫﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﺫﻭﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ...ﻭﻗﺘﯽ ﻋﮑﺲ ﺳﻮﻧﻮ ﺭﻭ ﺩﻳﺪم ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻧﻤﻴﺸﺪ ﺍﻳﻦ ﺗﻮﻳﯽ....ﺧﻴﻠﻴﻴﻴﻴﻴﯽ ﺑﺎﻣﺰﻩ ﺑﻮﺩ...ﺩﻟﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻥ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﮐﻮﭼﻮﻟﻮﺕ ﺿﻌﻒ ﺭﻓﺖ...ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺎﯼ ﺑﺎﯼ ﻣﻴﮑﺮﺩﯼ و ﻣﻳﮕﻔﺘﯽ: ﻳﻮﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭ ﻫﻮﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭﻭ...ﻣﻦ ﺍﻳﻨﺟﺎﻡ ﻣﺎﻣﺎﻥ و ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮﻧﻢ...ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﻭﻣﺪﻧﻢ ﺑﺎﺷﻴﺪ.... ...
نویسنده :
ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻓﺮﻧﻮﺵ
14:25
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮﺍﻓﯽ
ﻳﺎﺩﻡ ﻣﻴﺎﺩ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻔﺘﻢ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﯼ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮﻧﺖ ﺭﻓﺘﻴﻢ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮﺍﻓﯽ ﺗﺎ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﭼﻪ ﻭﺿﻌﻴﺘﯽ ﻫﺴﺘﯽ..ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭘﺴﺮ ﮔﻠﻢ ﺑﻬﺖ ﻳﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﺮ ﻧﺨﻮﺭﻩ ﻫﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍ.... ﻭﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻳﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﮐﻨﺠﺪ ﻫﻢ ﺍﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﺭﻳﺰ ﺗﺮ ﺑﻮﺩﯼ!...ﺑﻪ ﺍﻼﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻦ ﻭﺍﺳﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺮﺩﯼ ﺷﺪﯼ و ﻫﯽ ﺗﻮ ﺷﮑﻢ ﻣﺎﻣﺎﻧﯽ ﻭﺭﺟﻪ ﻭﻭﺭﺟﻪ ﻣﻴﮑﻨﯽ... ﺧﻼﺻﻬﻬﻬﻬﻪ....ﺷﻤﺎ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﺭﻳﺰ ﺑﻮﺩﯼ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺩﻳﺪﻩ ﻧﺸﺪﯼ و ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﯼ ﻣﺎﻣﺎﻧﯽ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﺮﻳﻪ ﮐﻨﻪ و ﺑﺎﺑﺎ ﺟﻮﻧﺘﻢ ﺧﻴﻠﯽ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ و ﻏﻤﮕﻴﻦ ﮐﺮﺩﯼ...ﭼﻮﻥ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺩﮐﺘﺮ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ!...ﻭﻟﻴﻴﻴﻴﻴﻴﯽ ﺑﻌﺪ ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻢ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺩﺍﺩﯼ و ﺟﻠﻮی ﺩﻭﺭﺑﻴﻦ ﺧﺎﻧﻮﻡ ﺳﻮﻧﻮﮔﺮﺍﻑ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﺪﯼ و ﻫﻢ ﺻﺪﺍﯼ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﮐﻮﭼﻮﮐﻴﺖ ﻫﻤﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﭘﺮ ﮐﺮﺩ و ﻣﺎ ﺭﻭ ﻏﺮﻕ ﺷﺎﺩﯼ ﮐﺮﺩﯼ..ﺍﻣﺎ ﻳﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺷﻮﮐﯽ...
نویسنده :
ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻓﺮﻧﻮﺵ
14:22
